ഇനി നിനക്കു പോകാം,
നിന്നെ ഞാന് മറന്നുകഴിഞ്ഞു - എന്നേയ്ക്കുമായ്!
ഇന്നു നിന് മുമ്പിലെന് ഹൃദയം
പണയം വെച്ചതിന് പലിശയായ്
പ്രണയം പറ്റുവാനത്ര മഠയനല്ല ഞാന്
താഴെ വിരഹത്തിന്റെ ദ്വീപുകള്
തുരുത്തുകള്, തകര്ന്ന പ്രണയപ്പുറ്റുകള് !
ഇല്ല, എനിക്കിറങ്ങേണ്ടത് വിശ്വാസത്തിന്റെ വന്കരയിലാണ്,
തളര്ന്നുതുടങ്ങിയ എന്റെ ഹൃദയത്തിനും.
പൊയ്ക്കൊള്ക, ഞാന് നിനക്കിനിയാരുമല്ല.
ശാന്തി ! സ്വസ്തി !
Tuesday, July 17, 2007
മഴ
മഴ ! സ്വയമെരിഞ്ഞാവിയായുയര്ന്ന
മഴത്തുള്ളികളുടെ കൂട്ട ആത്മഹത്യ.
പിന്നെയുറവകള് കൈവഴികളായ്, പല
പുഴയായ്, കടലായ് ശവങ്ങളുടെ
നീണ്ട ഘോഷയാത്ര!
മഴത്തുള്ളികളുടെ കൂട്ട ആത്മഹത്യ.
പിന്നെയുറവകള് കൈവഴികളായ്, പല
പുഴയായ്, കടലായ് ശവങ്ങളുടെ
നീണ്ട ഘോഷയാത്ര!
ചില പേരില്ലാവരികള്
പെയ്തുതീര്ന്നത് പ്രണയം
പെയ്യുന്നത് വിരഹം
പെയ്യാനുള്ളത് ജീവിതവും
പെയ്തിട്ടും പെയ്തുതീരാത്തതും
പെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നതും നീ
എന്റെ ഹൃദയച്ചേമ്പിലയില്നിന്നെത്തുളുമ്പി ഞാനൊന്നാര്ത്തുകൊള്ളട്ടെ ?
ഇലതൂങ്ങി,യിതള്കൂമ്പി-
യിനിയിലെ പകലിന്റെ സൂര്യനെത്തേടി, യീ-
രാവി,ലിരുളിന്റെയിടവഴിച്ചാര്ത്തിലൊരുകൊച്ചുകാറ്റിന്റെ
കൈവഴിയിലാടുമിതു ഞാന്-
നിന്റെ തൊട്ടാവാടി, നാളത്തെ സൂര്യകാന്തി.
നേര്വഴിച്ചാലുകളില് നീരിറ്റുവീഴുമ്പോ-
ളറിയുന്നൊരുപ്പിന്റെ ചീര്ത്തഗന്ധവും
പിന്നെയവ്യക്തമായൊരു നോട്ടവും
നിശബ്ദം പൊട്ടിത്തെറിക്കലും
അറിയുന്നു, നീയെന്നെ വിട്ടുപിരിയുന്നു...
പെയ്യുന്നത് വിരഹം
പെയ്യാനുള്ളത് ജീവിതവും
പെയ്തിട്ടും പെയ്തുതീരാത്തതും
പെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നതും നീ
എന്റെ ഹൃദയച്ചേമ്പിലയില്നിന്നെത്തുളുമ്പി ഞാനൊന്നാര്ത്തുകൊള്ളട്ടെ ?
ഇലതൂങ്ങി,യിതള്കൂമ്പി-
യിനിയിലെ പകലിന്റെ സൂര്യനെത്തേടി, യീ-
രാവി,ലിരുളിന്റെയിടവഴിച്ചാര്ത്തിലൊരുകൊച്ചുകാറ്റിന്റെ
കൈവഴിയിലാടുമിതു ഞാന്-
നിന്റെ തൊട്ടാവാടി, നാളത്തെ സൂര്യകാന്തി.
നേര്വഴിച്ചാലുകളില് നീരിറ്റുവീഴുമ്പോ-
ളറിയുന്നൊരുപ്പിന്റെ ചീര്ത്തഗന്ധവും
പിന്നെയവ്യക്തമായൊരു നോട്ടവും
നിശബ്ദം പൊട്ടിത്തെറിക്കലും
അറിയുന്നു, നീയെന്നെ വിട്ടുപിരിയുന്നു...
മഴ
മഴ ഉത്സവമാകുന്നത് മഴത്തുള്ളികള്ക്കുമാത്രമാണ് !
ഉയിരാവിയായ് പറന്ന് എങ്ങോ പിറന്നെവിടെയോ പൊഴിയുന്നവര്
ഉറവകള് തുറപ്പോര്, നെഞ്ചിലൊരു കടലുകാക്കുന്നവര്
മഴത്തുള്ളികള് അവര്ക്കുന്മാദമൂര്ച്ഛയാകുന്നൂ മഴ.
വിണ്ണില് കലര്ന്നും തമ്മില് വളര്ന്നും
പിന്നെ പിളര്ന്നും തെളിഞ്ഞും
കാറ്റിന് കൈവഴികളില് ചരിഞ്ഞും
മണ്ണിലേക്കവസാന ശ്വാസമാര്ന്നും
മഴത്തുള്ളികള് - അവര്ക്കുത്സവമൂര്ദ്ധന്യമാകുന്നൂ മഴ.
ഉയിരാവിയായ് പറന്ന് എങ്ങോ പിറന്നെവിടെയോ പൊഴിയുന്നവര്
ഉറവകള് തുറപ്പോര്, നെഞ്ചിലൊരു കടലുകാക്കുന്നവര്
മഴത്തുള്ളികള് അവര്ക്കുന്മാദമൂര്ച്ഛയാകുന്നൂ മഴ.
വിണ്ണില് കലര്ന്നും തമ്മില് വളര്ന്നും
പിന്നെ പിളര്ന്നും തെളിഞ്ഞും
കാറ്റിന് കൈവഴികളില് ചരിഞ്ഞും
മണ്ണിലേക്കവസാന ശ്വാസമാര്ന്നും
മഴത്തുള്ളികള് - അവര്ക്കുത്സവമൂര്ദ്ധന്യമാകുന്നൂ മഴ.
Subscribe to:
Posts (Atom)